Biz insanlar bir şeyleri kazanmanın peşinden koşarken bizden ne olur, neyi kazandık, neyi biriktirdik diye düşünürken en önemli olanı ihmal ettik: Kendimizi. Hep ihmal ettiğimiz şey bizdik aslında.
Kayıpların peşine düşerken aslında en büyük kayıp kendi içimizdeydi. Kimisi duygusunu kaybediyor, kimisi o duygunun içinde kayboluyor, kimisi ise artık eskisi gibi olamıyor. İşte onu bulmak
bir hayli zor oluyor. Biraz da zaman gerekiyor. Bazen mutluluk hemen yanı başımızdayken onu göremeyiz. Uzaklaştığımız zaman fark ederiz ki artık geri dönemeyeceğimiz kadar uzağız. Orada başlıyor yıpranış ve kim bilir ne kadar sürer? Bir özlem en fazla kaç ay sürerdi ya da kaç yıl?…
Songül ORAK
GİMSETAP
114 Sayfa
